Τα νησιά της Μεσσηνίας

asuΝήσος Πρώτη
Η Πρώτη βρίσκεται απέναντι από τη Μαραθόπολη ή Μάραθο, σε απόσταση 1100 μ. Οι ακτές της είναι απότομες και βραχώδεις, χωρίς όμως να λείπουν μερικοί υπήνεμοι όρμοι που προσφέρουν ασφαλές αγκυροβόλιο, οι οποίοι και στο παρελθόν είχαν χρησιμοποιηθεί σαν πρόχειρα αγκυροβόλια. Πυκνή βλάστηση καλύπτει το έδαφός της κυρίως από σκοίνους, κουτσουπιές, γκορτσιές και αγριελιές.

Στην ανατολική πλευρά του νησιού υπάρχει και η μοναδική αμμουδιά της Βουρλιάς, μέσα σε ένα ήσυχο όρμο με πεντακάθαρα νερά. Αν αποφασίσετε να επισκευθείτε την Βουρλιά με δικό σας σκάφος, θα πρέπει να δώσετε ιδιαίτερη προσοχή στην είσοδο του όρμου, γιατί βρίσκεται ένα βυθισμένο σκάφος με κάποια σημεία του να είναι πολύ κοντά στην επιφάνεια ή και να διακρίνονται ελάχιστα.

Λίγο πιο βόρεια από την Βουρλιά θα συναντήσετε ακόμη έναν ήσυχο όρμο που χρησιμεύει σαν λιμανάκι για τους επισκέπτες της Πρώτης και ειδικότερα των επισκεπτών της Μονής Κοιμήσεως της Θεοτόκου Γοργοπηγής το οποίο θα διακρίνετε στην πλαγιά του λόφου.

Η ονομασία της Μονής προέρχεται από την ομόνυμη εικόνα του 1832 που βρέθηκε στην βραχώδη ακτή το 1984, στο σημείο που υπάρχει ένα μικρό εκκλησάκι. Η δίκλιτη εκκλησία του μοναστηριού είναι αφιερωμένη στην ανακομιδή των λειψάνων του Αγίου Στεφάνου και στην απόδοση της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Το μοναστήρι εορτάζει στις 23 Αυγούστου και στις 24 Σεπτεμβρίου με πλήθος επισκεπτών να έρχονται για να τιμήσουν την ημέρα που βρέθηκε η εικόνα. Την Πρώτη μπορείτε να επισκευθείτε από την Μαραθόπολη με καϊκια που δρομολογούνται.


Νήσος Σαπιέντζα: Μπορείτε να την επισκευθείτε μόνο αν διαθέτετε δικό σας σκάφος, αφού δεν υπάρχουν δρομολόγια για την πρόσβαση σε αυτή. Βρίσκεται απέναντι από τη Μεθώνη και είναι το ομορφότερο και πιο σημαντικό νησί των Οινουσσών, με έκταση 9 τετραγωνικά χιλιόμετρα και ακτές κυρίως απότομες και βραχώδεις. Η μοναδική αμμουδιά του νησιού η Αμμος, βρίσκεται στο βόρειο τμήμα του απέναντι από τη Μεθώνη, ικανή όμως να αποζημειώσει τον επισκέπτη της με την ομορφιά της. Προστατεύεται από τους ανέμους και με τον μικρό μόλο που διαθέτει είναι εύκολα επισκέψιμη.

Το τοπίο της Σαπιέντζας είναι πράσινο με πλαγιές που καλύπτονται από χαμηλή βλάστηση, πυκνούς θάμνους και κρυστάλλινα νερά να την περιτριγυρίζουν. Στο κέντρο του βορεινού τμήματος του νησιού, στην κοιλάδα που δημιουργείται ανάμεσα από μικρούς ορεινούς όγκους, θα συναντήσετε το μοναδικό στη Μεσόγειο δάσος με κουμαριές. Το αξιοσημείωτο είναι ότι πρόκειται για δέντρα με ύψος μεγαλύτερο των 10 μέτρων και όχι όπως συνηθίζεται να τους βλέπουμε σαν θάμνους.

Το πανέμορφο δάσος με τις κουμαριές, καθώς και η γύρω περιοχή σε μια συνολική έκταση 24 εκταρίων, έχει χαρακτηριστεί από το 1986 "διατηρητέο μνημείο της φύσης". Στο κέντρο του νησιού την βλάστηση αντικαθιστά σε ένα πλάτωμα, ένα ιδιόμορφο πορτοκαλοκίτρινο πέτρωμα, το οποίο σχηματίστηκε από την συσσώρευση τεραστίων ποσοτήτων γύρης και αποτελεί πηγή πληροφοριών των επιστημόνων για την ηλικία του δάσους και της περιοχής. Η τοποθεσία έχει την ονομασία Σπαρτόλακκα και αποτελεί σημαντικό αξιοθέατο της Σαπιέντζας.

Στην πυκνή βλάστηση και στο εκπληκτικό περιβάλλον ζουν κρητικοί αίγαγροι (τα γνωστά μας κρι κρι), πλησιάζοντας τον πληθυσμό των 200 ζώων. Ακόμη στην περιοχή υπάρχουν αγριοπρόβατα (μουφλόν) και αρκετά είδη πτηνών (φασιανοί, πέρδικες, μπεκάτσες, τσίχλες κ.ά.). Το κυνήγι στο νησί επιτρέπεται κάτω όμως από πολύ αυστηρούς όρους και με συνεχείς και εντατικούς ελέγχους.

Νοτιότερα και μετά από το στενότερο σημείο του νησιού (Λαιμός), σχηματίζεται ένας κλειστός όρμος, το Πόρτο Λόγγο, χρησιμεύοντας ως ασφαλές αγκυροβόλιο για τους επισκέπτες. Αν προσεγγίζετε το Πόρτο Λόγγο από τη θάλασσα, στην είσοδο του όρμου θα συναντήσετε την βραχονησίδα Μπόμπα, πλημμυρισμένη από θρύλους, σύμφωνα με τους οποίους εκεί είχε βγει ο Απόστολος Παύλος στην πορεία του για τη Ρώμη, όταν συνάντησε ισχυρή καταιγίδα.

Από το φυσικό λιμανάκι του Πόρτο Λόγγο είναι η αφετηρία του μονοπατιού για το φάρο της Σαπιέντζας, ένα πανέμορφο και εντυπωσιακό κτίσμα με 18 μέτρα ύψος, δημιούργημα των Αγγλων γύρω στο 1890. Τα 75 πέτρινα σκαλοπάτια του οδηγούν στην κορυφή του φάρου με την εκπληκτική θέα του νησιού και της γύρω περιοχής.
Οι δυτικές ακτές της Σαπιέντζας είναι βραχώδης και άγριες με εξαίρεση τον ήσυχο κολπίσκο Μανέτα. Βορειότερα του κολπίσκου Μανέτα και λίγο πριν από τον κάβο Βισούνι, οι απότομες ακτές έχουν πάρει από τους ντόπιους ψαράδες την ονομασία "Λακέρδα" από την μεγάλη ποσότητα κοπαδιών λακέρδας που περνούσαν από εκεί.

Στο βορειότερο άκρο της Σαπιέντζας, στο ακρωτήριο "Καρσή" σε κοντινή απόσταση από την ακτή και σε μικρό βάθος (μόλις 8 μ.) μέχρι πιο βαθιά, στο βυθό της θάλασσας, υπάρχουν σημαντικά ευρήματα ναυαγίων με εντυπωσιακά απομεινάρια όπως οι κολώνες του Μεγάλου Περιστυλίου από την Καισάρεια της Παλαιστίνης και τις ρωμαϊκές σαρκοφάγους από τιτανιούχο λίθο. Η τοποθεσία προσφέρει μοναδικές εμπειρίες στους φίλους της κατάδυσης. Στις σκέψεις των υπευθύνων και αρμοδίων είναι η δημιουργία υποβρύχιου αρχαιολογικού πάρκου για την ανάδειξη της περιοχής.


Νήσοι Δύο Αδέλφια: Απέναντι από το νοτιότερο άκρο της Σαπιέντζας βρίσκονται οι βραχονησίδες Δύο Αδέλφια. Στη μεγαλύτερη βραχονησίδα υπάρχουν ερείπια ενός παμπάλαιου φάρου που είχαν κατασκευάσει οι Αγγλοι πριν την κατασκευή του νεοτέρου. Στο Ιόνιο νοτιοδυτικά των βραχονησίδων Δύο Αδέλφια, είναι το μεγαλύτερο βάθος της Μεσογείου (5121 μ.), ονομαζόμενο ως "φρέαρ των Οινουσσών". Στο σημείο γίνονται πρωτοποριακές έρευνες από ξένα και ελληνικά ερευνητικά ιδρύματα, για τα νετρίνια και το παρελθόν του σύμπαντος..


Νήσος Σχίζα:


Νήσος Σφακτηρία: Στενόμακρο νησί, μπροστά από τον όρμο του Ναυαρίνου, που λειτουργεί σας φυσικός κυματοθραύστης, κάνοντας το λιμάνι της Πύλου και γενικά τον κόλπο της Πύλου ένα από τα πιο ασφαλή αγκυροβόλια στη Μεσόγειο. Είναι ιδιαίτερα γνωστό για την πλούσια ιστορία του, που αρχίζει το 425 π.Χ. με τον αποκλεισμό και τελικά την παράδοση των Σπαρτιατών που είχαν αποκλεισθεί από τους Αθηναίους.

Αλλος ένας σταθμός στην ιστορία της, είναι η σφαγή των Ελλήνων από τον Ιμπραήμ, μεταξύ των οποίων και ο φιλέλληνας Σανταρόζα το 1825, ύστερα από ηρωική αντίσταση. Στη συνέχεια το 1827 στα νερά του κόλπου και δύο χρόνια μετά την προηγούμενη νίκη του ο Ιμπραήμ θα χάσει μαζί με τον στόλο του και τις ελπίδες του να καταπνίξει την Επανάσταση, όταν θα αποκλεισθεί από τον στόλο των Μεγάλων Δυνάμεων και τελικά χάσει 60 από τα 89 πλοία του και πλήθος στρατιωτών.

Στην Σφακτηρία υπάρχουν το μνημείο των πεσόντων Ελλήνων, το μνημείο του Σανταρόζα, και το μνημείο των Ρώσων μαζί με το παρεκκλήσι του, τα οποία είναι αφιερωμένα προς τιμή των νεκρών.


Νήσος Χελωνήσι: Βραχονησίδα στο κέντρο του όρμου του Ναυαρίνου, πάνω στη οποία βρίσκεται το μνημείο των Αγγλων προς τιμή των νεκρών τους, στη μάχη με τον Ιμπραήμ το 1827.


Νήσος Πύλος:


Νήσος Βενέτικο: