Πάλτση, Μετόχι, Καλλιθέα (Μπιρ)

Πάλτση
Λίγο πριν φτάσουμε στην Καλλιθέα, στρίβοντας δεξιά φτάνουμε στην Πάλτση στην οποία βρίσκονται δύο από τις μεγαλύτερες και ομορφότερες παραλίες του Νοτίου Πηλίου, από την πλευρά του Αιγαίου Πελάγους, ο Άγιος Κωνσταντίνος και η Μελανή.

Στην περιοχή έχουν επισημανθεί κατάλοιπα παλαιοχριστιανικών χρόνων και άλλα ίχνη από την εποχή του Μεσαίωνα, κοντά στην περιοχή της Μονής των Ταξιαρχών (1776) έργο του πρωταρματολού του Πηλίου Στέργιου Μπασδέκη.

Οι εκδοχές της ετυμολογίας του ονόματος της περιοχής είναι είτε από το παλαιοσλαβικό balto (βάλτος), είτε από το τούρκικο baici ή balcilik που σημαίνουν αντίστοιχα "μελισσοκόμος" και "μελισσοκομία".


Μετόχι
Ο οικισμός αυτός με πολλά στοιχεία της παραδοσιακής πηλιορείτικης αρχιτεκτονικής, αποτελεί το δεύτερο Δημοτικό Διαμέρισμα του Δήμου Αργαλαστής.

Το χωριό τούτο χτίστηκε στην περίοδο της τούρκικης κατοχής, μάλλον από κολλήγους του μοναστηριού της Παναγιάς (Κοίμησης της Θεοτόκου), που βρίσκεται έξω από τον οικισμό και που ανήκε άλλοτε ως μετόχι στη
μεγάλη μονή του Αγ. Νικολάου της Πάου. Αυτός είναι και ο πιθανότερος λόγος που ονομάστηκε και το ίδιο το χωριό Μετόχι.

Χαμηλότερα από τη θέση αυτή και λίγο πιο πάνω από το Χόρτο έχουν επισημανθεί ερείπια από προηγούμενο οικισμό, τον οποία κατά την τοπική παράδοση έκαψαν οι Τούρκοι. Έτσι, λοιπόν, πιθανολογείται ότι οι πρώτοι οικιστές του Μετοχίου μπορεί να ήταν και οι κάτοικοι του αφανισμένου εκείνου οικισμού.


Καλλιθέα (Μπιρ)
Στο δρόμο για την Ξινόβρυση συναντά κανείς αυτή την ήρεμη γωνιά που κρατάει το αλλοτινό της χρώμα, όπως αυτό αποτυπώνεται κυρίως σε κάποια παλιά σπίτια απο τα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Τότε, ο οικισμός ήταν χτισμένος στη θέση όπου βρίσκεται σήμερα το ξωκλήσι της Αγίας Παρασκευής και λεγόταν Ιμίρμπεη, δηλαδή το χωριό του "Ιμίρ Μπέη"